Deus Vult - Zakon Einhasad

Zakonny posłaniec pojawił się pod świątynią w Dion dopiero po zmroku, ale ani jeździec, ani jego wierzchowiec nie wyglądali na zdrożonych. Strój jednak mężczyzny, o barwach i kroju niespotykanym u tutejszych mnichów świadczyły o tym, że jeździec pochodzi z daleka. Podobnież tarantowata klacz, wysoka w kłębie, o mocnych, wytrzymałych pęcinach, rzucała się w oczy swoją egzotyczną sylwetką i umaszczeniem. Jeździec z gracją zeskoczył z siodła, poluzował popręg i udał się do świątyni, czujnie badając otoczenie. Uderzył go dochodzący stamtąd rozrzedzony swąd spalenizny, wszechobecna pustka i coś ulotnego, co wyczuwał bardziej jako utalentowany mag, niż człowiek. Żałoba. Doskonale wiedział, czyjej sprawy tyczą się przywiezione przez niego z daleka listy, zdziwił się więc niepomiernie, że wysłali dziewczynę na to smutne zadupie, zamiast do jakiejś dużej, zadbanej diecezji. Ale cóż on mógł wiedzieć o decyzjach na biskupim szczeblu.

Zaszedł do zakrystii, a jako że nie zastał nikogo, zapieczętowane listy złożył na kredencji wraz z przywiezionymi darami w postaci grawerowanych łaciną naczyń liturgicznych. Opuścił świątynię, ale w okolicy pozostał jeszcze jakiś czas, z oddali obserwując okolicę i wypatrując krzyżowców. Dopiero kiedy upewnił się, że w świątyni pojawiły się osoby spod znaku Einhasad, dosiał konia i spokojnie odjechał traktem północno-zachodnim.

Na kredencji, wśród lśniących nowością kustodii i kielichów, leżały trzy zwoje. Pierwszy, zatytułowany „Bracia i siostry w wierze” nie nosił pieczęci, przewiązano go jedynie złotym sznureczkiem. Dwa pozostałe, „sir Beliam Fawk” i „Brat Layan”, były już opatrzone biskupimi pieczęciami.

***

Bracia i siostry w wierze!
W tych trudnych dla was czasach, gdy herezja swoim plugawym ostrzem dotyka serc waszych, domu i świątyni waszej, ja, biskup Silevio, trzeci tego imienia, w służbie Einhasad pozostający, duchowy przewodnik Północnego Monastyru i zwierzchnik tegoż świętego zgromadzenia, córkę wam sióstr naszych zakonnych posyłam. Szczegóły znajdują się odpowiednio w listach dla sir Fawka oraz brata Layana.
Modlę się za powodzenie misji waszej i zapewniam, że pozostaję z wami w modlitwie, gdyż wieść o tragedii, która dotknęła Dion i jego szlachetne okolice, również do naszej dalekiej północy dotarła.
Niech wam Einhasad błogosławi,
Biskup Silevio